Historia Kół Gospodyń Wiejskich sięga połowy XIX wieku, ale historia samopomocy i współpracy na wsiach sięga znacznie dalej. Jak to się zaczęło wiadomo niewiele, ale przecież wspólne sianokosy, pomoc sąsiedzka w żniwach i wykopkach, a do tego wspólne darcie pierza, nauka tkactwa, wspólne zabawy w „Andrzejki”, wspólne „jasełka” i chodzenie z kuroniem to przecież nic innego jak działania wspólnotowe służące poprawie jakości życia w trudnych warunkach wiejskich.
W pierwszej połowie XIX wieku zauważono, że współpraca między ludźmi może stać się źródłem dodatkowych wartości. Wtedy też powstały pierwsze spółdzielnie i kółka rolnicze. Ich ekonomiczna orientacja nastawiona była przede wszystkim na zwiększanie produktywności, poprawę konkurencyjności wobec wielkich gospodarstw rolnych. Jednak już wtedy zwrócono również uwagę na to, że na tę produktywność wpływ mają również takie czynniki niematerialne jak wykształcenie, zdrowie, estetyka.
Mądre kobiety, i te ziemianki, i te socjalistki, i chłopki upomniały się o miejsce kobiet w społeczności wiejskiej ponieważ to one często były racjonalizatorkami w domu, nauczycielkami i depozytariuszkami wiary i tradycji. To one upowszechniały, nie tylko w domu, wartości moralne, dbały o higienę, proponowały standardy kulturowe i estetyczne.
Koła Gospodyń i te formalne (zarejestrowane) i te działające nieformalnie były i są miejscem, w którym wspierające się kobiety mogą pozyskać wsparcie w dostępie do wiedzy, pozwalającej na podniesienie jakości życia całej rodziny. Tak było i jest w Spławskim Kole Gospodyń Wiejskich.
Materiały opracowane zostały przez Panie: A. Lisiecką, E. Kozłowską, T. Guderską , P. Łastowiecką i M. Guzik.